las

-jasne-Makashi do niej wbiegł i zobaczył jakąś staruszkę.potem powiedział-hej babciu znasz może tą dziewczyne?-odwrócil się żeby pokazać jej Temari

-Szacunek młodzieńcze-powiedziała dość ostro i zobaczyła temari-oczywiście że znam. To moja wnuczka

Makashi padł na kolana i zaczął błagać

-walczyliśmy z jakąś kobrą muantem.dostała w kark i w jej ciele jest trucizna.błagam pomóż jej.błagam.

Starsza Pani wzieła swoją wnuczke na ręce. -Nie ma sprawy poczekaj tu-i poszła do innego pomieszczenia

Makashi obwinił siebie.był na siebie tak wkurzony że uderzył pięścią w skałe i ją rozkruszył
-to moja wina

po 3 godzinach wyszła strasza pani sama i zobaczyła rozkruszoną skałe-Chłopcze nie rozwal mi domu-powiedziała

-oprzepraszam poprostu jestem na siebie zły

-Dlaczego?-zapytała staruszka.-opowiedz mi dlaczego jesteś taki zły?

-to moja najlepsza przyjaciółka a ja nie umialem obronić tego ciosu

-Młodzieńcze,ona zawsze jak atakowała nie zważała na ataki przeciwnika. Zawsze znajdzie każdego słaby punkt i naprawde nie masz powody być na siebie zły. A jak chcesz ją odwiedzić to tutaj-i pokazała mu wejscie do innej łądnej jaskini. Spi więc bądz cicho-dodała i usiadła na swoim bujanym fotelu

-długo się znamy i wiele przeżyliśmy ale twierdze że jestem słaby.ja się chyba nie przydaje wcale-spojrzał smutno na siebie

-Chłopcze jesteś silny. I to bardzo.A to że się czasem coś ci nie udaje to cię to tylko zmacnia. Jak przysłowie mówi"Co cie nie zabije to cię wzmocni" powiedziała i zaczeła się bujać na swoim fotelu bujanym

-nie jestem przesądny-powiedział i poszedł do Temari

Tymczasem dziewczyna spała mocno na łóżku i ledwie co oddychała iż była zmeczona po tym jak wykończyła ją trucizna

Makashi podszedł do niej

-"odwagi Temari!Dasz rade"-krzyknął w myślach